Vijfduizend kilometer per seconde

Een perfecte samensmelting van, op het eerste zicht, afzonderlijke verhalen. In deze graphic novel wordt de lezer meegenomen op reis doorheen een mensenleven. Er worden hoofdzakelijk twee personages in beeld gebracht. De verhaallijn loopt vanaf hun puberteit tot middelbare leeftijd. Er zijn 6 'hoofdstukken' zonder titel. Elk hoofdstuk belicht een belangrijke gebeurtenis in het leven van één (of beide) protagonisten. Pas na het lezen van het voorlaatste en laatste hoofdstuk wordt alles duidelijk. De korte verhaaltjes (hoofdstukken) vloeien mooi samen tot een geheel.

Het verhaal is erg herkenbaar. We denken allemaal wel eens na over ons leven; onze foute keuzes, goede keuzes en 'wat-als-ik-gedachten'. Beide protagonisten leren elkaar in het eerste hoofdstuk kennen, verliezen elkaar vervolgens uit het oog en gaan elk hun eigen weg, tot ze elkaar terug tegenkomen aan het einde van het boek. Geen klassiek happy-end, maar wel een levensecht einde.

Hoewel ik geen fan ben van strips en graphic novels, ben ik enorm gecharmeerd door Vijfduizend kilometer per seconde. Het is geen wonder dat deze striproman de Fauve d'or d'angoulême 2011 (prijs voor het beste album) in ontvangst mocht nemen. Manuele Fior zet met zijn prachtige ecolinetekeningen daadwerkelijke kracht bij zijn woorden. De beelden zijn veelzeggend en ondersteunen het verhaal. Er is een mooi evenwicht tussen beide. De beelden zeggen soms meer dan de woorden waardoor de tekst beperkt is. Ook het lettertype is aangenaam om te lezen.

Niet enkel het verhaal zelf heeft veel weg van een echte roman, ook het formaat van de beeldroman zelf lijkt op een echt boek. Dit zou een ideale tussenstap kunnen zijn van gewone strips naar een echte roman voor leerlingen die niet graag lezen. De graphic novel leest vlot en de illustraties maken het geheel levendig. Een echte aanrader!