Het Cupidocomplot

Johan Vandevelde

Het zit Dion Aerts niet mee. Zijn ouders zijn gescheiden en zijn moeder heeft erg weinig tijd voor hem. Tot overmaat van ramp wordt hij op zijn nieuwe school gepest door Marco. Wanneer Marco het horloge van Dions overleden grootvader stukmaakt, slaan Dions stoppen door. Het draait uit op een gevecht en de jongens en hun ouders moeten zich komen verantwoorden bij de directeur. Hier leren Marco's vader en Dions moeder elkaar kennen. Het klikt meteen en ze worden verliefd, dit tot grote spijt van de jongens. Zij proberen er alles aan te doen om de relatie van hun ouders te boycotten. Om hun doel te bereiken, starten de jongens een 'Cupidocomplot'. De aartsvijanden zullen dus moeten samenwerken ...

Het Cupidocomplot is een erg leuk en vlot geschreven verhaal in een zeer toegankelijke taal. Het lijkt op een ideale verhaallijn voor een typische familiefilm. Een happy end en een beetje voorspelbaar, maar wel vele hilarische scènes. Het boek bevat een moraliserend element. Hoewel het voornamelijk gaat over vriendschap, bevat het ook een diepere boodschap: 'Geef iedereen een eerlijke kans en baseer je oordeel niet op de eerste indruk'. De verhaallijn is misschien niet super origineel en het plot is soms ook erg voorspelbaar, toch zijn er een paar originele en vernieuwende stukjes. Zo rookt Marco's vader af en toe cannabis om zijn rugpijn te verlichten. Door een plan van de jongens, ziet Dions moeder hem in een wel heel benevelde toestand. Dit zorgt voor grappige fragmenten.

'Dion? Waar is je ma?'

'Die is onderweg. Is het erg?'

Marco lachte en schudde zijn hoofd. 'Hij is gewoon keistoned, dat is al.'

Mijnheer Coppyn lag op de bank in de woonkamer driftig chips te eten. Op de vloer lagen al twee lege zakken. Toen Dion binnenkwam grijnsde hij de jongen gelukzalig toe met oranje paprika-tandvlees.

'Hé, Dion!' riep hij vrolijk, behalve dat het eerder klonk als: Eewiom.

Eén van de effecten van cannabis is dat het de spieren doet ontspannen en Peter Coppyns tong en gezichtsspieren waren zo ontspannen dat hij nauwelijks een verstaanbaar woord kon uitbrengen.

'Dag, mijnheer Coppyn', zei Dion een beetje aarzelend.

'Mawko! Meew sjips!' lalde Peter toen zijn zoon de kamer binnenkwam en hij stak demonstratief de lege chipszak omhoog.

Marco zuchtte. 'Komt eraan, pap.'

Dion volgde Marco naar de keuken en klampte hem aan bij het aanrecht.

'Je hebt hem toch niet teveel gegeven?'

'Dat heet een vreetkick', verklaarde Marco terwijl hij in de kast boven het aanrecht neusde. 'Als je wiet rookt, krijg je soms een ontzettende eetlust. Shit, de chips zijn op. Zou hij augurken lusten?'

Het verhaal bevat thema's zoals de dood, rouwen en pesten, maar ze worden niet echt uitgediept. Hierdoor krijgt het boek geen zwaar beladen karakter en blijft het, ook door de humor, erg luchtig. Het was een leuk en ontspannend verhaal. Een ideaal boek om jongeren met weinig leeservaring en weinig literaire interesse toch aan het lezen te krijgen!